Ποιός τόλμησε να πει,
πώς άγγελοι δεν υπάρχουν;
Ποιός γύρισε αλλού το βλέμμα,
για να μην τους δει;

Εγώ μεγάλωσα μαζί με τους αγγέλους,
με τ? αγγελούδια όλης της γειτονιάς.
Μέχρι κι εγώ, άγγελος έχω γίνει,
στα μάτια της καρδιάς.

Είναι ωραίοι οι άγγελοι,
ελεύθεροι σαν τα πουλιά.
Η μόνη τους διαφορά είναι πως είναι άνθρωποι,
ακόμα κι αν δεν χτυπάει η καρδιά.

Μα όταν χτυπάει αυτή,
είναι κρίμα να την χτυπάνε άλλοι.
Κι ένα τόσο μικρό παιδί,
να δει το αιχμηρό δρεπάνι.

Προς όλους τους αγγέλους,
ακόμα και στον έρωτα με της καρδιάς τα βέλη,
άγγελοι εκεί ψηλά που σας φυλάμε αιώνες,
είναι σειρά σας τώρα: Φυλάξτε τον Βαγγέλη!

 Της μαθήτριας της Β τάξης: Ζαφείρας Φουντουλάκη